viernes, septiembre 28, 2007

certezas















Porque soñé que eras tú.

Palabras irreconocibles, surgieron furiosas.
La vulgar lírica de una batalla inesperada,
un pellizco desconocido, me agarrotó,
tras un declive que me arrastro a hacerte daño.
Te perdía en un tiempo tan real que me asfixiaba,
ya, a lo lejos, no te sentía.

Porque soñé que te necesito

Reflejo de nuevas inseguridades adultas,
vanidad que me hace tan pequeño
o complejos asumidos tarde,
en esta última oportunidad.

Lágrimas de derrota compartida,
un perdón silencioso, para salvar un futuro,
sin escombros, sin deudas.


Porque soñé que te quiero
Porque sé que eres real.



.

13 comentarios:

♥ La Haine ♥ dijo...

Muchas veces me he sentido así, sobretodo en la última parte... y es lo mejor. Saber disfrutar de el amor materializado :_)

Anónimo dijo...

Que suerte teneis algunos...

Besosss

Anónimo dijo...

Esto lo soñaste tú? qué bonito.

Anónimo dijo...

Bonitos pieses...

saludos desde Santako

Marina, 1988. Periodista. dijo...

Me recorda un poema de Miquel Àngel Riera, el meu poeta preferit. Diu així:

T'estim perquè existeixes. La més clara
dimensió del meu amor, i la més alta,
es diu tocant-te.
Meravella que sé perquè et delata un cos:
l'esperit és aquí, fet ta pell transcendida.
Ta veu, ta veritat, això que en dèiem ànima
és múscul tot, sang, tendó: no sé entendre la resta.
Just t'estim quan te toc: veu i mirada,
provatures de frec que me serveixen
per sobreviure i prou. El món, la vida
són una cosa: estimar-te és l'altra.
Parpella, porus, tu. Mugró, substància,
borrissol comprovable
lliurat a l'estratègia de signar volums
des dels quals sé com ets i sé estimar-te.
Tocar la teva pell i tot d'una enyorar-te.
Enyorar-te en present, no et pertany la distància.
Ma pell contra ta pell: més que existir, presència.
Sobirana eclosió de la persona, en tu:
amor
verificable en un cos.
T'estim perquè existeixes: ets accessible al tacte.
Existent a la mà:
la puresa total és desxifrar-te.

Las Tartitas de Llanetes dijo...

Los pies son bonitos para jugar a quererse.

rginfinito dijo...

Haine: a veces es difícil ser consciente y disfrutar de las cosas buenas que surgen, a veces es tarde, pero esto, no se me escapa, vamos.
Edulcadora: todos tenemos suerte, de vez en cuando pensamos lo felices que son los demás y lo desgraciados que somos, pero ni un a cosa ni la otra. Alguien me invita a visitar alguna ciudad extranjera?
Claudia: lo soñé, pero es tan real…
Anónimo: lágrimas desde la ciudad sin ley del vallés
Perduda: cuando leo cosas como esa, me da una vergüenza tan grande que cerraría el blog de inmediato (cosa que creo que haré de todas formas)
Llanotes: jugar a quererse está tan bien… aunque depende que pies pueden llegar a ser horribles, no?


Besos a todos los que postean cuando pueden, para los que me leen y no postean: SOSOS!!! :P

Lost in Translation dijo...

me gustaba mas la foto que tenias antes, salías mas sensual...en la de ahora sales mas quinceañero de serie mala norteamericana.
No tengo fans!bueno alguno...pero no te abandono.

rginfinito dijo...

lost: quinceañero' me lo tomaré como un cumplido, esta foto es del día de mi cumpleaños (31)!!!!

besos fea

© Claudia, la chef dijo...

Pues sueñas muy bien lo que escribes y escribes mejor lo que sueñas. Bravo.

la pequeña tortuga dijo...

Eso espero, que seas real...

Anónimo dijo...

Ehhhhhhhh como que SOSOS?? Muy mal no nos cuidas nada a tus fans asi k a este paso te vamos a abandonar fijo.

Tu sueño tiene un final feliz, como lo haces?? Duermes abrazado a la almohada?? Cuál es el truco?? Yo hace siglos k no sueño, snifffffff.

Besotes de la ligona según tú.

Anónimo dijo...

Hi,

I begin on internet with a directory